Mersin sokak ve caddelerinde uzun yıllar madde bağımlısı olarak yaşadım mendil yara bandı sattım. Kazandığım para yeterli gelmeyince, dilendim tek amacım bağımlılığımı beslemek için Eroin alabilmekti. Yıllar yılları kovaladı. Sokakta yaşarken gece, Atatürk parkında biri kucağımda alıp gitmesin diye, iple belime bağladığım gözümün nuru kızım büyüdü. Bana göre dünyanın en güzel geç kızı oldu. Gazetecilik meslek Lisesinin son sınıfını okurken, kızımın desteğiyle illetten kurtuldum.

Kendi kendime dedim ki yıllarca eroin için dilendin, şimdi senin beline bağladığın çocukluğunu yaşamasına izin vermediğin, kendin ile birlik acılara sürüklediğin, evladın Üniversiteyi kazanmış. Birazda onun için en azından okulunu bitirene kadar, Mersin’in sokak ve caddelerinde, bir süreliğine kızının Üniversite masraflarını karşılayabilmek için dilenmeye devam et.

Ayağımda damar tıkanıklığı gelişip beni hastanelik edene kadar dilenmeye devam ettim.

Uzun süre hastanede tedavi için kaldım. O dönemde yine kızım başta olmak üzere birkaç gazeteci dostumun desteği ile sokakları da bıraktım.

Topluma eroin denen ileti yani madde bağımlılığının bırakılabilir olduğunun canlı örneği oldum. Hayat hikayem topluma ve bağımlılara örnek olsun diye sinema filmi yapılması için çalışmalara başlandı. Rol model olarak gösterildim. AMATEM’de bağımlılara bu illetten kurtulabileceklerini canlı örneği olarak anlattım.

Türkiye’de bir ilk olarak uyuşturucuyla mücadele komisyonunda Mersin Valisi Ali Hamza Pehlivan’ın özel davetiyle hayat hikayemi kurul ile paylaştım ve eroin ile tutuştuğum savaşta yüzde atmış altı engelli olarak çıktım.

Sayın Başkanım size özetlemeye çalıştığım hayat hikayem bu.

Asıl önemli olan maddeyi bırakmak değilmiş ekonomik olarak hayatını idame ettirebilmekmiş şimdi gerçek mücadelem başladı.

Engelli yardımıyla yaşamaya çalışıyorum. Kirayı artırmadığım için ev sahibim tahliye davası açtı. Engelli yardımı 2800 lira istenilen kira 15000 lira Kızım lisansını tamamlamak için sınava girdi. Kazanamadım diye göz yaşı dökerken ben içimden seviniyordum çünkü kazanmış olsa iki yıl daha okuyacak ben nasıl karşılayacağım tekrar dilenmek istesem insanlar ne diyecek ben artık tekrar sokaklara dönüp dilenmek istemiyorum. Hayatımı ekonomik olarak idame ettirebilecek hayata tutunabileceğim bir iş vererek bana sahip çıkmanızı umut ediyorum, lütfen bana bir umut olun saygılar.